سوالی که دانشمندان و همچنین افراد متخصص بدنسازی تمایل دارند جواب آن را بدانند اینست که از بین عوامل تغذیه و ورزش کدام یک نقش مهمتری در قدرت و تراکم استخوانی دارند؟

برای پاسخ به این سوال محققین مهندسی بیومدیکال دانشگاه میشیگان University of Michigan در ایالات متحده آمریکا در پژوهشی به مقایسه مکمل های معدنی و ورزش در دانسیته و استحکام استخوانی حیوانات آزمایشگاهی (موش ها) پرداخته اند. یافته ها بسیار جالب بود. تغذیه در مقایسه با فعالیت فیزیکی و نرمش اثر بیشتری در قدرت و تراکم استخوان دارد. علاوه بر این، علی رغم قطع فعالیتهای ورزشی، منافع مکملهای حاوی املاح معدنی (مینرال) تا زمانی که موشها به مصرف آن ادامه میدهند تداوم میابد.

دکتر دیوید کهن David Kohn نویسنده مسئول مقاله و استاد دانشکده دندانپزشکی و مهندسی دانشگاه مذکور میگوید: “درست است که این مطالعه در موشها صورت گرفته است، اما اگر سوال شما در خصوص تعمیم نتایج به انسان می باشد باید گفت با پیر شدن افراد رعایت رژیم غذایی مناسب راحت تر از پای بندی به برنامه ورزشی منظم می باشد. بدیهی است بهترین و مناسب ترین حالت ترکیب تغذیه سالم با برنامه ورزشی خواهد بود”

وی در ادامه میگوید: “اغلب مطالعات گذشته به بررسی تاثیر کلسیم در مکمل های خوراکی بر دانسیته استخوانی و پیشگیری از پوکی استخوان (استئوپروز) پرداخته اند، لیکن دراین پروژه تاثیر همزمان کلسیم و فسفر بررسی گردید. البته این به این معنی نیست که مردم را برای خریدن مکملهای تغذیه ای به فروشگاه ها و داروخانه ها هجوم ببرند.”

کوهن میفزاید: ” میدانیم بیشترین تراکم (پیک) تراکم استخوانی در بالغین جوان و در ابتدای دهه 20 میباشد و پس از آن به تدریج از حجم استخوانها کاسته می شود. بنابر این چنانچه پیک استخوان افزایش یابد، در زمانی که پدیده ضعیف شدن استخوان آغاز میگردد فرد از نقطه بهتری شروع خواهد کرد. لذا احتمالا خطر کاهش توده استخوانی (استئوپنی) و پوکی استخوان آشکار در سالمندی در ایشان کاهش پیدا خواهد کرد.”

مقاله حاصل از این پژوهش در مجله PLOS ONE به چاپ رسیده است.

شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد